تب دره

برای تشخیص تب دره، پزشک ممکن است سابقه پزشکی را ارزیابی کرده و علائم را بررسی کند. تشخیص تب دره بر اساس علائم و نشانه ها دشوار است، زیرا علائم معمولا مبهم و شبیه به علائمی هستند که در سایر بیماری ها رخ می دهد. حتی یک عکس رادیوگرافی قفسه سینه نمی تواند به پزشکان کمک کند تا تفاوت بین تب دره و سایر بیماری های ریوی را ببینند.

برای تشخیص تب دره، پزشکان ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را تجویز کنند:

اسمیر یا کشت خلط. این آزمایش‌ها نمونه‌ای از ماده‌ای که هنگام سرفه (خلط) ترشح می‌شود را برای وجود ارگانیسم‌های کوکسیدیوئید بررسی می‌کنند.

آزمایشات خون. از طریق آزمایش خون، پزشک می‌تواند وجود آنتی‌بادی علیه قارچی که باعث تب دره می‌شود را بررسی کند.

اگر پزشکان فکر می کنند که ممکن است ذات الریه همراه با تب دره داشته باشید، ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن، MRI یا اشعه ایکس قفسه سینه را نیز تجویز کنند.

در صورت نیاز، پزشکان ممکن است نمونه ای از بافت ریه را برای آزمایش بردارند.

در برخی موارد، پزشکان ممکن است یک آزمایش پوستی انجام دهند تا بفهمند که آیا در گذشته تب دره داشته اید و ایمنی ایجاد کرده اید یا خیر.

رفتار

تب دره معمولاً شامل مراقبت های حمایتی و گاهی اوقات داروها می شود.

استراحت

اکثر افراد مبتلا به تب دره حاد نیازی به درمان ندارند. حتی زمانی که علائم شدید هستند، بهترین درمان برای بزرگسالان سالم، اغلب استراحت در رختخواب و مصرف مایعات است. با این حال، پزشکان به دقت افراد مبتلا به تب دره را تحت نظر دارند.

داروهای ضد قارچ

اگر علائم بهبود نیابند یا بدتر شوند یا در معرض خطر عوارض بیشتر قرار داشته باشید، پزشک ممکن است یک داروی ضد قارچ مانند فلوکونازول تجویز کند. داروهای ضد قارچ نیز برای افراد مبتلا به بیماری مزمن استفاده می شود.

داروهای ضد قارچ فلوکونازول (دیفلوکان) یا ایتراکونازول (اسپورانوکس، اونمل، تولسورا) معمولاً برای همه به جز جدی ترین اشکال بیماری کوکسیدیوئیدومیکوزیس استفاده می شود.

همه ضد قارچ ها می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند. اما این عوارض معمولا با قطع دارو از بین می روند. عوارض جانبی احتمالی فلوکونازول و ایتراکونازول عبارتند از تهوع، استفراغ، درد معده و اسهال.

عفونت های جدی تر ممکن است ابتدا با یک داروی ضد قارچی داخل وریدی مانند آمفوتریسین B (آبلست، آمبیزوم، و غیره) درمان شوند.

سه داروی جدیدتر - voriconazole (Vfend)، posaconazole (Noxafil) isavuconazonium sulfate (Cresemba) - همچنین ممکن است برای درمان عفونت‌های جدی‌تر استفاده شوند.

ضد قارچ ها، قارچ را کنترل می کنند، اما گاهی اوقات آن را از بین نمی برند و ممکن است عود بیماری رخ دهد. برای بسیاری از افراد، یک حمله تب دره منجر به مصونیت مادام العمر می شود. اما این بیماری می‌تواند دوباره فعال شود یا اگر سیستم ایمنی بدن به میزان قابل توجهی ضعیف شده باشد، می توانید مجدداً مبتلا شوید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

در صورت بروز علائم یا علائم تب دره و یا اگر به تازگی از منطقه ای که این بیماری در آن شایع است بازگشته اید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری داشته باشید.

اطلاعاتی که باید از قبل جمع آوری شود

محدودیت های قبل از قرار ملاقات. در زمان تعیین وقت، بپرسید که آیا محدودیتی وجود دارد که باید در زمان منتهی به بازدید خود رعایت کنید.

تاریخچه علائم. علائمی را که تجربه کرده اید و مدت زمان آن را یادداشت کنید.

مواجهه اخیر با منابع احتمالی عفونت. پزشک به خصوص علاقه مند است که بداند آیا اخیراً به مسافرت رفته اید یا خیر.

تاریخچه پزشکی. فهرستی از اطلاعات کلیدی پزشکی خود، از جمله سایر شرایطی که تحت درمان هستید و هر دارو، ویتامین یا مکملی که در حال حاضر مصرف می کنید، تهیه کنید.

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید. سوالات خود را از قبل یادداشت کنید تا بتوانید از وقت خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید.

لیست زیر سوالاتی را پیشنهاد می کند که باید با پزشک خود در مورد تب دره بپرسید:

محتمل ترین علت علائم من چیست؟

به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟

در صورت وجود چه روش درمانی را توصیه می کنید؟

من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

اگر داروها را توصیه می کنید، آیا عوارض جانبی احتمالی وجود دارد؟

انتظار دارید بهبودی کامل چقدر طول بکشد و آیا من نیاز به یک قرار ملاقات بعدی دارم؟

آیا من در معرض خطر عوارض طولانی مدت این بیماری هستم؟

از پرسیدن سؤالات بیشتر در طول قرار خود دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید. ممکن است بپرسد: